Πόσους ρατσιστές χωράει η Ελλάδα?

Πόσους ρατσιστές χωράει η Ελλάδα?

Μικρό λεξικό καθημερινών όρων.

Ανασφάλεια – αίσθημα καχυποψίας προς τον συνάνθρωπο σου διότι η αποξένωση και ο διαχωρισμός μεταξύ μας έχει προχωρήσει σε τέτοιο βαθμό που μαθαίνουμε για τον γείτονα μας όχι από τη πλατεία όπου κάθεται αλλά από τις ειδήσεις και της μεσημεριανές εκπομπές. Οι δημοσιογράφοι σε ρόλο ιεροκήρυκα σπέρνουν το φόβο, το μίσος και την καχυποψία.

Εγκληματικότητα – να παραβαίνεις νόμους που στοχεύουν στην ηθική, οικονομική και φυσική σου εξόντωση, οι οποίοι βασίζονται σε ρατσιστικά (φυλετικά, εθνικά , θρησκευτικά) κριτήρια και εφαρμόζονται από οπαδούς του νόμου και της τάξης, οι οποίοι ξεκίνησαν τις σταδιοδρομίες τους επί χούντας. Οι βασανισμοί, οι εξευτελισμοί, οι δολοφονίες στα σύνορα και στα κρατητήρια των ξένων από μανιακούς ψυχασθενείς με στολή, όχι μόνο δεν τιμωρούνται, αλλά συνήθως επιβραβεύονται επαγγελματικά και κοινωνικά.

Δικαιοσύνη – το να παίρνεις κατά μέσο όρο τα διπλάσια χρόνια ποινής για το ίδιο αδίκημα από έναν ντόπιο, ειδικά άμα είσαι αλβανός. Το να περιμένεις από 6 μήνες έως τρία χρόνια για να δικαστείς (το 70 % των ξένων στις φυλακές είτε περιμένουν να δικαστούν είτε μέσα για παράβαση του νόμου περί παράνομης εισόδου) και αν αποδειχθεί τελικά η αθωότητα σου να μην αποζημιώνεσαι αλλά να ευχαριστείς τη μοίρα σου που σε αφήνουν. Το να απελαύνεσαι (καινούργια τροπολογία που κατατέθηκε στη βουλή) αν κατηγορηθείς για κάποιο αδίκημα, έχεις δεν έχεις χαρτιά, χωρίς να περάσεις από δίκη για να μπορείς να υπερασπιστείς τον εαυτό σου. Το πασιφανές έγινε και νόμος με την βούλα : σκάσε, σκάβε και πάρε ένα ξεροκόμματο.

Επιχειρήσεις σκούπα – αστυνομικές επιχειρήσεις «καθαρισμού» περιοχών από ανεπιθύμητα στοιχεία (κάποια στιγμή θα έρθει και η σειρά σου), πολύ δημοφιλείς σε ναζιστικά και καθεστώτα τύπου απαρτχάιντ. Όσοι υποστηρίζουν το καθαρισμό ανθρώπων με σκούπες μάλλον κρίνουν από τη βρομιά του σπιτιού τους.

Επιτροπές κατοίκων – τοπικές οργανώσεις του ΛΑΟΣ, ενισχυμένες από σκατοφασίστες της χρυσής αυγής, οι οποίοι, ακολουθώντας πιστά την οικογενειακή παράδοση, είναι ρουφιάνοι, τραμπούκοι (μόνο με την συνοδεία του υπεύθυνου οργάνου) και τσιράκια της εκάστοτε εξουσίας.

Αγ. Παντελεήμονας – κατεχόμενη από παρακρατικούς φασίστες και αστυνομικές δυνάμεις περιοχή της Αθήνας, όπου απαγορεύεται η κυκλοφορία ξένων και πας μη σκουρόχρωμου, συνήθως με τούρκικο ή αρβανίτικο επίθετο, ορθόδοξου. Προφανώς η Αθήνα των 3,5 εκατομμυρίων κατοίκων δεν χωράει κάποιες χιλιάδες άλλους, εκτός και αν έρχονται να μας τα ακουμπήσουν, οπότε σαν γνήσιοι ραγιάδες σκύβουμε μέχρι το πάτωμα.

Κέντρα υποδοχής μεταναστών - στρατόπεδα συγκέντρωσης όπου οι ξένοι φυλακίζονται και εξοντώνονται (όπως στη Π. Ράλλη, Ελληνικό), αφού γλιτώσουν από εμπρησμούς (Πάτρα) και λιντσαρίσματα (Μανολάδα), για να χαρούν οι φιλήσυχοι πολίτες και οι υπόλοιποι να μη χαλάνε καρδιές, αφού είναι ξεκάθαρο ότι για όλα φταίει το κράτος και ο καπιταλισμός.

Λαθρομετανάστες – a) άνθρωποι από τις πιο φτωχές περιοχές του πλανήτη οι οποίοι πληρώνουν το τίμημα της ευημερίας του δυτικού κόσμου (Ε.Ε., ΗΠΑ). Τι αντίκτυπο νομίζεις ότι έχει ο προστατευτισμός και οι επιδοτήσεις που παίρνεις στους εργαζόμενους και επαγγελματίες στις χώρες εκτός ΕΕ. β)πρόσφυγες από εμπόλεμες περιοχές του πλανήτη τους οποίους υποχρεούσαι σύμφωνα με το σύνταγμα και κάθε διεθνή κανόνα να προσφέρεις τροφή και στέγη. Έτσι και αλλιώς οι κυβερνήσεις, που εσύ ψηφίζεις, έχουν συμβάλλει σε αυτούς τους γνωστούς και άγνωστους πολέμους που διεξάγονται σε μακρινές περιοχές του πλανήτη και τώρα η δυστυχία που προκάλεσαν χτυπάει και την πόρτα σου.

Αυτό σε γενικές γραμμές είναι μια περιγραφή του τι συμβαίνει στην πόλη μας και αντίστοιχα σε όλη την Ελλάδα το τελευταίο διάστημα. Σε μια κοινωνία όπου εμείς οι μετανάστες έχουμε συνηθίσει τις μαζικές υστερίες εναντίον μας η τελευταία δεν αποτελεί έκπληξη. Ούτε η ένταση της βίας, ούτε η υποστήριξη ρατσιστικών μέτρων από όλο το φάσμα του πολιτικού κόσμου και ούτε και η ευρύτατη αποδοχή και ανοχή τους από το κοινωνικό σύνολο. Η σκληρή εμπειρία της προηγούμενης δεκαετίας (1994, 1998, 2004) εξασφάλισε την ομαλότητα της ιστορικής εξέλιξης. Αυτό που πρέπει να ξεκαθαρίσουμε είναι τι θέση παίρνουμε απέναντι σε αυτή τη πραγματικότητα. Και αυτό αφορά και τους μετανάστες, αλλά πρώτα και κύρια τους ντόπιους.

Καταρχάς όλοι οι μετανάστες θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι η προσωπικές λύσεις δεν είναι μακροχρόνιες και αργά η γρήγορα η λαϊκή βούληση θα επιβληθεί και πάνω μας. Δεν θεωρούμε καμία εθνικότητα προνομιούχα και αυτό ο καθένας που το βιώνει στο πετσί του το καταλαβαίνει πολύ καλά, αλλά θεωρούμε ότι είμαστε ακόμα σε μια κούρσα μεταξύ μας για να εξασφαλίσουμε την εύνοια των αφεντικών μας. Δεν ωφελεί να λέμε ότι οι αλβανοί κλέβουν ενώ εμείς είμαστε ήσυχοι ή ότι εμείς οι αλβανοί είμαστε δουλευταράδες και οι υπόλοιποι δεν δουλεύουν. Ο ρατσισμός και η ξενοφοβία ξεκινάνε από μια αίσθηση ισχύος και εξουσίας που σου δίνει το κυρίαρχο στοιχείο διαχωρισμού ντόπιων και ξένων, τα χαρτιά (το φυλετικό δικαίωμα παραμονής σε έναν τόπο). Άρα αυτή η εξουσία θα χρησιμοποιηθεί εναντίον σου οποτεδήποτε θεωρηθεί χρήσιμο από τον καθένα ακόμα και αγγελούδια να γίνουμε.

Σε ότι αφορά τους ντόπιους θεωρούμε ότι ο ρατσισμός θα πρέπει να απαντηθεί με το ίδιο νόμισμα. Μερικές φορές ίσως και πιο δυνατά για να παραδειγματιστούν και οι υπόλοιποι που θα απαξιώσουν τη ζωές μας. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε κανένα, με στολή η χωρίς, να μας πάρει την αξιοπρέπεια και ακόμα πιο πολύ τη ζωή μας. Δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε παρά μόνο το τομάρι μας και αυτό πρέπει να το πουλήσουμε ακριβά.

Σε ότι αφορά τους ανθρώπους που μας υποστηρίζουν θεωρούμε ότι αλληλεγγύη στους μετανάστες είναι να προσφέρεις μια δουλιά, μια στέγη, χαρτιά (με λευκούς γάμου κλπ) ή έστω ένα φιλικό χαμόγελο, χωρίς να απαιτείς να ασπαστεί την ιδεολογική σου δοξασία.. Αλληλεγγύη είναι το να ξέρεις τι επιπτώσεις έχει στη ζωή μας η προσπάθεια εξασφάλισης χαρτιών και όχι η θεωρητική γνώση των συνθηκών που δημιουργούν τα προβλήματα μας. Αλληλεγγύη σημαίνει να κατανοείς ότι το να είσαι αλβανός ή βούλγαρος ή πακιστανός δεν είναι θέμα προσωπικής επιλογής, όπως το να είσαι εθνικιστής η διεθνιστής, αριστερός η δεξιός, αλλά παρόλα αυτά καθορίζει σε πρακτικό επίπεδο τις περισσότερες πτυχές της ζωής μας.

Κανένας δεν ήρθε εδώ για να γίνει το ιδανικό σου επαναστατικό υποκείμενο. Έτσι κι αλλιώς η πάλη το ενάντια στο ρατσισμό και την εκμετάλλευση είναι καθήκον του καθενός που δεν ανέχεται αυτή τη πραγματικότητα στη δική του κοινωνία. Είναι πρωτίστως μια πάλη για να εξασφαλίσεις μια ανεχτή πραγματικότητα για τον εαυτό σου. Το να είσαι μετανάστης δεν είναι τιμή, είναι ντροπή οι άνθρωποι να χρειάζονται συνοδευτικά χαρτιά σαν να είναι κούτες με προϊόντα. Το σύνθημά μας πρέπει να είναι είμαστε όλοι ντόπιοι!

Έτσι κι αλλιώς αυτό το κομμάτι γης μας χωράει όλους. Αυτοί που είναι επικίνδυνοι για το κοινωνικό σύνολο είναι οι ρατσιστές και οι φασίστες, οι οποίοι άμα γίνουν πιο πολύ θα αποτελούν κίνδυνο για την κοινωνική συνοχή και το όποιο επίπεδο δημοκρατίας έχουμε εδώ που ζούμε. Τότε οι σκούπες και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης θα γράφουν και το όνομα σου επάνω και η αμοιβή της εργασίας σου δεν θα είναι τα 700€ αλλά η απελευθέρωση που θα σου προσφέρει. Για αυτό η απάντησή στο ερώτημά μας πρέπει να είναι ξεκάθαρη:

Έξω ο ρατσισμός και ο φασισμός

Από τις πλατείες, τις γειτονιές και τη ζωή μας

ΣΤΕΚΙ ΑΛΒΑΝΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

Sa racist mbanë Greqia?

Fjalorë i vogël i termeve të përditshëm.

Pasiguri – ndjenjë mosbesimi ndaj bashkëqytetarëve të tu që rrjedh nga fakti se tjetërsimi dhe izolimi mes nesh ka arritur në një shkallë të tillë sa mësojmë për fqinjin tonë jo nga sheshi ku ulet, por nga lajmet dhe emisionet e drekës. Gazetarët në një rolë predikuesi mbjellin frikën, urrejtjen dhe dyshimin.

Kriminalitet – Të shkelësh ligjet që synojnë shfarosjen tënde morale, ekonomike dhe fizike, ligje të cilat bazohen në kritere raciste dhe ushtrohen nga ithtar të ligjit dhe të rendit, të cilët filluan karrierën e tyre në kohën e juntës. Torturat, poshtërimet, vrasjet në kufij, në kampet e izolimit të të huajve nga maniakë me uniformë, jo vetëm nuk ndëshkohen por zakonisht shpërblehen profesionalisht dhe nga moralisht..

Drejtësi – Të dënohesh mesatarisht me dyfishin e viteve sesa një vendas për të njëjtën akuzë, sidomos po ishe shqiptarë. Të presësh nga 6 muaj deri në 3 vite që të gjykohesh (70% e të huajve nëpër burgje ose presin të gjykohen ose gjenden brenda për hyrje të paligjshme në Greqi) dhe nëse pafajshmëria jote vërtetohet të mos dëmshpërblehesh por të falënderosh fatin që të lanë të lirë. Të ekstradohesh (një ndryshim i ri i ligjit që u dorëzua në parlament) nëse akuzohesh për ndonjë akt penal, ke s'ke dokumenta, pa kaluar në gjyq për të mbrojtur veten tënde. Ashiqaria u bë dhe ligj: qepe, puno e merr ndonjë kothere bukë.

Operacione fshesë – operacione të policisë për pastrimin e zonave nga elemente të padëshiruar (një ditë do vijë dhe radha jote), shumë të përhapura në regjime naziste dhe ne aparteid. Ata që mbështesin “pastrimin” e njerëzve me fshesa ndoshta gjykojnë nga pisllëku i shtëpisë së tyre.

Komisionet e lagjeve - organizata vendore të LAOS, të përforcuara nga fashista të Hrisi Avgji (agimi i artë), të cilët duke qenë besnik ndaj traditës familjare, janë rrufjanë, huliganë (vetëm kur shoqërohen nga organi përkatës) dhe lake të pushtetit ne fuqi.

Shën Pandeleimon - zonë e pushtuar nga militante fashistë dhe forca të policisë së Athinës, ku ndalohet kalimi i të huajve dhe çdo ezmeri ortodoks që zakonisht ka mbiemër turk ose arvanitas. Është e qartë se Athina e 3,5 milionë banorëve nuk mban disa mijra të tjerë, vetëm në rast se vijnë si turistë, dhe atëherë si servil të vërtetë përulemi deri në tokë.

Qendra pritjeje emigrantësh – kampe përqendrimi ku burgosen ose asgjësohen të huaj (p.sh. Petru Rali, Eliniko), pasi kanë shpëtuar nga zjarri (Patra), nga linçimi (Manoladha), në mënyrë që të gëzohen qytetarët paqedasësh dhe të tjerët të mos e prishin terezinë, sepse është mëse e qartë se për të tëra e ka fajin shteti dhe kapitalizmi.

Emigrantë klandestinë – a) Njerëz nga zonat më të varfra të planetit të cilët paguajnë çmimin e begatisë të botës perëndimore (B.E., SH.B.A.) Çfarë rrjedhojash mendon se ka mbrojtja nga importet dhe subvencionet që merr për punëtorët dhe zanatlinjtë në shtetet jashtë B.E.-së? b) Refugjatë nga zona në gjendje lufte të planetit të cilëve je i detyruar në bazë të kushtetutës dhe çdo pakti ndërkombëtarë tu ofrosh strehim dhe ushqim. Po ashtu, qeveritë që ti ke votuar kanë kontribuar në këto luftëra të njohura dhe të panjohura që zhvillohen në zona të largëta të planetit dhe tani mjerimi që shkaktuan troket dhe në derën tënde.

Ky është në vija të përgjithshme një përshkrim i atyre çka po ndodhin në qytetin tonë dhe përkatësisht në gjithë Greqinë gjatë periudhës së fundit. Në një shoqëri ku ne emigrantët jemi mësuar me histeritë masive kundër nesh, këto të fundit nuk përbëjnë ndonjë përjashtim. As intesiviteti i dhunës, as përkrahja e masave raciste nga e gjithë sfera e botës politike e as pranimi dhe tolerimi e tyre nga shoqëria në tërësi. Eksperienca e ashpër e dhjetëvjeçarit të kaluar (1994, 1998, 2004) siguroi rrjedhojën normale të zhvillimit historik. Dhe kjo është diçka që na prek ne emigrantëve, në radhë të parë, por është pronë e vendasve mbi të gjitha.

Në radhë të parë të gjithë emigrantët duhet të kuptojnë që zgjidhjet personale nuk janë jetëgjate dhe herët a vonë vullneti popullor do të zbatohet dhe mbi ne. Nuk konsiderojmë asnjë nacionalitet si të privilegjuar dhe këtë çdo njeri që e jeton mbi kurrizin e tij e kupton shumë mirë, por mendojmë se jemi akoma në garë me njëri tjetrin për të siguruar përkrahjen e pronarëve tanë. Nuk ka ndonjë dobi të themi që shqiptarët vjedhin kurse ne jemi të urtë ose që ne shqiptarët jemi punëtorë kurse të tjerët nuk punojnë. Racizmi dhe ksenofobia fillojnë nga një ndjenjë fuqie dhe pushteti që të jep elementi kryesori i diferencimit midis vendasve dhe të huajve, dokumentet ( e drejta raciale e qëndrimit në një vend). Atëherë kjo forcë do të përdoret kundër teje kurdoherë që të konsiderohet si e dobishme nga çdonjëri, akoma dhe sikur të bëhemi engjëj.

Për sa i përket vendasve mendojmë se racizmit i duhet përgjigjur me të njëjtën monedhë. Disa herë ndoshta akoma dhe me ashpër që të jepet shembulli për të tjerët që do të përbuzin jetën tona. Nuk duhet të lejojmë asnjë, me uniformë ose pa, të na marrë dinjitetin tonë dhe aq më tepër jetën tonë. Nuk kemi asgjë për të humbur përveç lëkurës tonë dhe këtë duhet ta shesim shtrenjtë.

Për sa i përket njerëzve që na mbështesin besojmë se solidaritet ndaj emigrantëve është tu ofrosh punë, strehë, dokumenta (martesa të bardha etj.) ose një buzqeshje miqësore duke mos pretenduar që të përqafojë bindjet e tua ideologjike. Solidaritet është të njohim ç'pasoja ka në jetën tonë përpjekja për sigurimin e dokumentave dhe jo njohja teorike e kushteve që krijojnë problemet tona. Solidaritet është të kuptosh mirë se të jesh shqiptarë, ose bullgarë ose pakistanez nuk është një zgjidhje personale, si të jesh nacionalist apo internacionalist, i majtë apo i djathtë, por megjithatë ka pasoja praktikisht në çdo aspekt të jetës sonë.

Asnjë nuk erdhi këtu që të bëhet subjekti yt revolucionar ideal. Po ashtu dhe lufta kundër racizmit dhe shfrytëzimit është detyrë e çdo njeriu që nuk duron dot këtë realitet në shoqërinë e tij. Është në radhë të parë një luftë për të siguruar një realitet që mund të tolerosh ti vetë. Të jesh emigrant nuk është nder, është turp njerëzit të nevojiten dokumenta shoqëruese sikur të ishin pako me mallra. Parulla jonë duhet të jetë: jemi të gjithë vendas!

Fundja fundit kjo copë tokë na nxë të gjithëve. Ata që janë të rrezikshëm për shoqërinë në tërësi janë racistët dhe fashistët, të cilët po të bëhen më shumë do të përbëjnë rrezik për koherencën shoqërore dhe për atë farë niveli demokracie që kemi këtu ku jetojmë. Atëherë fshesat dhe kampet e përqendrimit do të kenë të shkruar përsipër emrin tënd dhe shpërblimi për punën tënde nuk do të jenë 700€ por liria që ajo do të ofroj. Prandaj përgjigja e pyetjes sonë duhet të jetë mëse e qartë:

Jashtë fashizmi dhe racizmi

nga sheshet, lagjet dhe jeta jonë

Streha e Emigrantëve Shqiptarë