Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2008

Για ένα χώρο και τρόπο δικό μας

Για ένα χώρο και τρόπο δικό μας

Το Στέκι Αλβανών Μεταναστών στη Σπύρου Τρικούπη 43 συνεχίζει και φέτος, για πέμπτη συνεχή χρονιά, να είναι ανοικτό. Παρά τα όποια προβλήματα αντιμετωπίσαμε και αντιμετωπίζουμε όλα αυτά τα χρόνια συνεχίζουμε μια προσπάθεια που είναι μοναδική, παρά τις όποιες αδυναμίες, στον ελλαδικό χώρο. Οι λόγοι που μας κάνουν να συνεχίσουμε αφοράνε κυρίως την ύπαρξή μας με αξιοπρέπεια μέσα σε ένα πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον καταρχήν εχθρικό για μας και η ανεξαρτησία του λόγου και της πράξης μας στους χώρους που εκφράζουν την αλληλεγγύη τους απέναντί μας.

Ποια η σημασία του χώρου? Διότι όπως είπαμε προηγουμένως η προσπάθεια αυτή είναι μοναδική στην ιστορία της μετανάστευσης στον ελλαδικό χώρο. Αυτός ο χώρος είναι το μόνο στέκι μεταναστών που δημιουργήθηκε και συνεχίζει να λειτουργεί σαν ένας ανοικτός κοινωνικός χώρος αποκλειστικά με την ενίσχυση των μεταναστών μελών του και των ανθρώπων που μεμονωμένα έχουν εκφράσει την αλληλεγγύη τους σε αυτό.

Όσοι δημιουργήσαμε το στέκι αυτό και συνεχίζουμε να το κρατάμε είμαστε άτομα που μεγαλώσαμε εδώ. Η μνήμη και η εμπειρία μας στη χώρα καταγωγής είναι πολύ μικρή. Η πολιτικοποίηση μας έγινε σχεδόν αποκλειστικά στον ελλαδικό χώρο. Παρόλα αυτά ποτέ δεν ταιριάξαμε ή νιώσαμε άνετα στους κόλπους της ελληνικής αριστεράς και πέρα. Αυτό περιλαμβάνει και τις αντιρατσιστικές οργανώσεις. Ο λόγος: η μη κατανόηση της ριζικής διαφοράς ανάμεσα στα προβλήματα και τις επιλογές ενός θιασώτη του διεθνισμού από τη μια και ενός κατ‘ανάγκην συμβόλου της κατάργησης των συνόρων, υπό ιδιαίτερα αντίξοες, πνευματικά και σωματικά, συνθήκες, από την άλλη.

Αυτή η μη κατανόηση ή η αναπόφευκτη αδυναμία συνεννόησης σε λογικές και χώρους που σε αντιμετωπίζουν είτε σαν ένα εξιδανικευμένο είτε σαν ένα ανήμπορο και ανίκανο αντικείμενο δημιούργησαν τη ανάγκη για ένα τέτοιο χώρο. Θα ήταν ο χώρος την δικής μας πολιτικής δράσης έξω από τις φόρμες της ελληνικής παράδοσης και μέσα στα πλαίσια της σύγχυσης και του άναρχου του οποιοδήποτε καινούργιου. Θα ήταν ο χώρος όπου θα εξαρθρωνόταν ένας δικός μας λόγος έξω από την ξένη σε εμάς ντόπια ορολογία και μέσα από τα “σπαστά” μας ελληνικά. Αυτό όσο αφορά τον τρόπο.

Διαφορετικής φύσης και έντασης ήταν η διαφωνία μας με τους μεταναστευτικούς συλλόγους οι οποίοι στην πλειοψηφία τους λειτουργούν υπό την ιδεολογική, οικονομική και κυριολεκτική στέγη ελληνικών αντιρατσιστικών οργανώσεων. Δεν θα είχαμε λόγω ύπαρξης αν πιστεύαμε ότι η έλλειψη οργάνωσης στους μετανάστες και η αναποτελεσματική τους δράση για το ρατσισμό και την ξενοφοβία των Ελλήνων. Οι διαφωνίες μας θεωρούμε ότι είναι πιο ασήμαντες από αυτά που μας ενώνουν και δεν μπορούν να εμποδίζουν την κοινή μας δράση στους επιμέρους στόχους και αγώνες. Αυτό θα επιδιώξουμε να το υλοποιήσουμε πρώτα απόλα στο δικό μας χώρο με την έλευση και συμμετοχή και άλλων μεταναστευτικών ομάδων.

Για όλους τους λόγους που αναφέραμε παραπάνω και τους οποίους θα υποστηρίξουμε πρακτικά και λεκτικά στο μέλλον συνεχίζουμε και κρατάμε ανοικτό το στέκι. Στους χώρους του θα συνεχιστούν οι δραστηριότητες των προηγούμενων χρόνων που περιλαμβάνουν πολιτικές και πολιτιστικές δραστηριότητες. Έτσι το στέκι θα είναι ανοικτό σχεδόν όλες τις μέρες τις εβδομάδας για την φιλοξενία αυτών των δραστηριοτήτων και την οικονομική του ενίσχυση με τη λειτουργία του μπαρ.

Ομάδα Διαχείρισης του Στεκιού

Locations of visitors to this page