Gjyqi i vrasesit te Edison Jahajt - Η δίκη του δολοφόνου του Εντισόν Γιάχαι

Gjyqi i vrasesit te Edison Jahajt

Natën e parë të vitit 2006, kur ndërrimi i viteve festohej në të gjithë Greqinë, në Rethimno masakrohej një tjetër emigrant, nga dora e një tjetër racisti grek, i cili ishte ofenduar nga sjellja “provokuese” e një emigranti që kishte guxuar të qarkullonte me bluzë me flamurin shqiptar. Emigranti 17-vjeçar është një tjetër viktimë e racizmit të vendasve ndaj nesh, pasi të vetmen gjë që ai bëri, i vetmi “krim”që kreu, ishte mbartja e tabelës emigranti shqiptar.
Dora e qytetarit grek të ofenduar, ishte armatosur për vite me radhë nga klima ksenofobike që ekziston në realitetin grek, nga mos reagimi ynë ndaj akteve të tilla në të kaluarën, nga operacionet famëkeqe “fshesa” të ndërmarra nga policia greke. Ishte armatosur nga fakti që emigrantët shihen vetëm si mjete përfitimi dhe si njerëz të kategorisë së tretë nga pjesa me e madhe e shoqërisë greke, nga politika raciste e shtetit grek e shfaqur nëpërmjet ligjeve absurde të emigracionit. Dora e tij ishte armatosur nga politika e papërgjegjshme dhe racist-nxitëse e mas-mediave, nga mos dënimi i autorëve nga gjykatat, veçanërisht kur ata bëjnë pjesë në radhët e policisë greke.
Kur gjithë kjo klimë e mbjellë, arriti kulmin dhe racizmi shpërtheu në një agresivitet të paparë në pogromin e 4 Shtatorit të 2004, shumë qarqe politike dhe mediat nxituan ta kamuflonin atë duke ia hedhur fajin «provokimeve» të emigrantëve shqiptarë. Perceptime të tilla nga njëra anë pengojnë integrimin tonë normal në shoqërinë greke e mbjellin një klimë dyshimi kundrejt emigrantëve dhe nga ana tjetër i japin gjithashtu një hov sulmeve të shpeshta raciste kundrejt nesh.
Më 13 shkurt 2007 zhvillohet në Kretë seanca gjyqësore e vrasësit të Edisonit,
por siç e dimë pushteti gjyqësor me vendimet e tij, jo vetëm që nuk ka mbajtur një qëndrim objektiv ndaj emigrantëve, por në të shumtën e rasteve vendimet e këtij institucioni kanë qenë raciste. Sensibilizimi dhe organizimi i vetë ne emigrantëve duke pasur solidaritetin e asaj pjese të shoqërisë greke e cila na mbështet, janë mënyrat e vetme për të fituar dhe mbrojtur të drejtat tona e për tu bërë ballë këtyre sulmeve raciste


Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥ ΤΟΥ ΈΝΤΙΣΟΝ ΓΙΑΧΑΪ

Την πρώτη νύχτα του 2006 όταν γιόρταζαν σε όλη την Ελλάδα την αλλαγή του χρόνου, στο Ρέθυμνο σφαζόταν ένας άλλος μετανάστης, από το χέρι ενός άλλου Έλληνα ρατσιστή, ο οποίος είχε προσβληθεί από την «προκλητική» συμπεριφορά ενός μετανάστη που είχε «τολμήσει» να κυκλοφορεί με μπλούζα με την αλβανική σημαία.
Ο 17 χρόνος μετανάστης είναι άλλο ένα θύμα του ρατσισμού των Ελλήνων απέναντι μας, καθότι το μόνο που έκανε, το μονό έγκλημα που διεπραξε ήταν να κουβαλάει την ταμπέλα του αλβανού μετανάστη.
Το χέρι του «προσβεβλημένου» έλληνα πολίτη είχε οπλιστεί για πολλά χρόνια από το ξενοφοβικό κλίμα που διαπερνάει την ελληνική πραγματικότητα ,από την απραξία μας σε τέτοια περιστατικά στο παρελθόν, από τις επιχειρίσεις «σκούπα» της ελληνικής αστυνομίας .Ήταν οπλισμένο από το γεγονός ότι οι μετανάστες αντιμετωπίζονται ως πολίτες τρίτης κατηγορίας και ως εργαλεία εκμετάλλευσης και μόνο, από το μεγαλύτερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, από την ρατσιστική πολιτική του ελληνικού κράτους εκφραζόμενη απο τους μεταναστευτικούς νόμους. Το χέρι είχε οπλιστεί, από την ανεύθυνη και τροφοδοτούμενη ρατσιστικά, πρακτική των ΜΜΕ και από την αδικαιολόγητη και δυσανάλογη επιείκια των δικαστηρίων απενάντι σε δράστες με ρατσιστικά κίνητρα, ιδίως όταν αυτοί υπηρετούν στην ελληνική αστυνομία.
Όταν όλο αυτό το κλίμα έφτασε στο αποκορύφωμά του και ο ρατσισμός εξερράγη σε μια επιθετικότητα άνευ προηγουμένου στο Πογκρόμ της 4 Σεπτεμβρίου του 2004, πολλές πολιτικές ομάδες και τα ΜΜΕ έσπευσαν να το καμουφλάρουν ενοχοποιώντας την «προκλητική» συμπεριφορά των αλβανών μεταναστών. Τέτοιου είδους αντιλήψεις όχι μόνο εμποδίζουν την ομαλή ένταξή μας στην ελληνική κοινωνία και σπέρνουν καχυποψία απέναντι στους μετανάστες, αλλά επίσης πυροδοτούν τις συχνές ρατσιστικές επιθέσεις εναντίον μας.
Στις 13 Φεβρουαρίου του 2007 στην Κρήτη θα διεξαχθεί η δίκη του δολοφόνου που σκότωσε τον Έντισον Γιάχαϊ, αλλά όπως ξέρουμε η δικαστική εξουσία με τις αποφάσεις της, όχι μόνο δεν έχει κρατήσει αντικειμενική στάση απέναντι στους μετανάστες, αλλά τις περισσότερες φορές οι αποφάσεις αυτού του θεσμού ήταν ρατσιστικές. Η ευαισθητοποίηση και η αυτοοργάνωσή μας ως μεταναστών έχοντας την αλληλεγγύη αυτού του μέρους της ελληνικής κοινωνίας που μας συμπαραστέκεται, είναι ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσουμε τις όποιες ρατσιστικές επιθέσεις και να διεκδικήσουμε μια ισότιμη συνύπαρξη στην Ελλάδα.

Αθήνα , Φεβρουάριος 2007